Najważniejsze jest tego dnia wyznanie wiary w Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie przez udział we mszy świętej i procesji. To dobry moment, aby wyciągnąć rękę do bliźniego. Ważne, aby tego dnia być razem. Iść z rodziną na spacer, na lody, cieszyć się sobą.

Procesja następuje po liturgii. Jest skierowana do czterech ołtarzy, które są odwołaniem do czytanych przy nich czterech ewangelii. Istnieje też zwyczaj łamania gałązek brzozy, którymi ołtarze są przystrojone. Niegdyś wierzono, że mają ochronne właściwości. W domach zatykano je za świętymi obrazkami lub framugami drzwi, aby chroniły ludzi przed piorunami.


Boże Ciało jest jednym z najbardziej radosnych świąt w Kościele katolickim. Uczestniczący w procesjach wierni manifestują swoją wiarę w wielką Tajemnicę Ciała i Krwi Pańskiej.

Pierwsze informacje o wprowadzeniu Bożego Ciała do kalendarza liturgicznego pochodzą z XIII wieku. Stało się to w 1246 roku za sprawą biskupa Roberta. Początkowo czczono ten dzień tylko w diecezji Liege, ale później procesje zaczęto organizować także w sąsiednich miastach, aż w 1264 roku papież Urban III wprowadził je jako nowe święto w całym Kościele katolickim.